เป็นเมนูอาหารไทยพื้นบ้านที่ทำจากไข่มดแดง นำมาทอดจนกรอบ โดยมีลักษณะและรายละเอียดดังนี้

 ลักษณะของไข่มดแดงทอด

1. สี

   เมื่อทอดเสร็จ ไข่มดแดงจะมีสีเหลืองทองถึงน้ำตาลอ่อน ขึ้นอยู่กับระยะเวลาทอดและความร้อนของน้ำมัน

 ส่วนไข่ที่ยังไม่แตกอาจยังคงเห็นเป็นสีขาวนวลแทรกอยู่บ้าง

2.เนื้อสัมผัส

  กรอบนอก นุ่มใน หากทอดแบบไม่แห้งจนเกินไป

    หากทอดนานจะกรอบทั้งเม็ด รสสัมผัสคล้ายถั่วทอดบางชนิด

3. กลิ่นและรสชาติ

    มีกลิ่นหอมมันเฉพาะตัวของไข่มดแดง

    รสชาติมันๆ เค็มนิดๆ หากปรุงรสเพิ่ม เช่น เติมเกลือหรือซีอิ๊วเล็กน้อย

4. การเสิร์ฟ

   มักเสิร์ฟเป็นกับแกล้มหรือทานเล่น

บางสูตรผสมกับใบมะกรูดทอดกรอบ, หอมแดงเจียว หรือพริกทอดเพิ่มความหอม

เนื้อสัมผัส: เป็นน้ำพริกที่มีเนื้อค่อนข้างหยาบ เพราะใช้พริกแห้งและข้าวคั่วโขลกหยาบ ๆ รวมถึงชิ้นหอมแดงและกระเทียมซอย ทำให้มีความกรุบกรอบบ้างเล็กน้อย

สี: สีจะออกแดงเข้มจากพริกแห้งคั่ว ผสมกับสีน้ำตาลของปลาร้าและข้าวคั่ว

กลิ่น: กลิ่นหอมปลาร้าหมักชัดเจน มีความหอมของข้าวคั่วและพริกคั่ว แต่ไม่เหม็นแรงจนเกินไป

รสชาติ: รสชาติจัดจ้าน เผ็ดเค็ม หวานนิด ๆ และเปรี้ยวเล็กน้อยจากน้ำมะนาว ให้ความกลมกล่อมแบบอีสานแท้ ๆ

การกิน: มักกินคู่กับผักสด เช่น ผักลักสะนะ ผักกาดขาว ถั่วฝักยาว หรือข้าวเหนียวร้อน ๆ เป็นเครื่องจิ้ม

แจ่วบองลักสะนะจึงเป็นน้ำพริกที่มีเอกลักษณ์ทั้งรสและกลิ่นที่ทำให้คนท้องถิ่นขอนแก่นนิยมมากครับ!

น้ำซุป: น้ำใส หรือมีสีออกเข้มเล็กน้อยจากน้ำปลาและเครื่องปรุง รสชาติจัดจ้านแบบแซ่บ เผ็ด เปรี้ยว เค็ม กลมกล่อม

เนื้อกระดูกอ่อน: ชิ้นกระดูกอ่อนนุ่ม มีเนื้อและเอ็นติดอยู่ เมื่อน้ำซุปร้อนจะนุ่มละมุน เคี้ยวกรุบ ๆ

เครื่องเทศและสมุนไพร: มีข่า ตะไคร้ ใบมะกรูดหั่นซอย หอมแดง พริกขี้หนูสวน และผักชีฝรั่งโรยหน้า เพิ่มความหอมและความเผ็ดร้อน

ผัก: มักใส่เห็ดฟางหรือเห็ดอื่น ๆ เพื่อเพิ่มรสชาติและเนื้อสัมผัส

ลักษณะโดยรวม: เป็นต้มรสจัดที่มีกลิ่นหอมสมุนไพร เผ็ดร้อนและเปรี้ยวซ่าจากน้ำมะนาวที่เติมในตอนท้าย มักเสิร์ฟร้อน ๆ ในชามใหญ่ มีเนื้อกระดูกอ่อนเป็นไฮไลต์

ถ้าคุณอยากได้สูตรหรือรูปประกอบต้มแซ่บกระดูกอ่อน ผมก็ช่วยได้ครับ!